Δώσε φως εκεί που σκοτεινιάζει.
Κι όταν δεν θα μπορείς πια
ν’ αποφύγεις το σκοτάδι,
μην το φοβηθείς, αγκάλιασε το.
Και τον έρωτα σαν τον συναντήσεις
μην τον διώξεις, λάτρεψέ τον
και θα στο ανταποδώσει
και δώσε του σάρκα και αίμα,
δώσε του ήχους και εικόνα.
Δεν θέλω καμία στιγμή που να μην τη μονοπωλείς εσύ.
Όταν σε είδα μια λέξη χωρούσε.
Έρωτας…
Αν δεν ματώνουν τα κορμιά
ποιος ο λόγος να κοιμούνται πλάι-πλάι;
Μάχη…
Άραγε... Στην κόλαση ή στον παράδεισο;
ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ
