Θα ξεφορτώσω όνειρα από πάνω μου..
Θα εκπνεύσω εσένα και θα εκτελέσω τις σκέψεις που τόλμησα να κάνω.
Πίστεψα και το πλήρωσα.
Για ένα πράγμα σε ευχαριστώ..
Μου έμαθες ότι δολοφονούν και οι λέξεις
και μετά τον φόνο… κενό !
Μην απορείς τώρα που δεν με βρίσκω..
Εμπιστεύτηκα αυτό που άκουγα και αυτό που είδα με πρόδωσε.
Δεν μπόρεσα να ελέγξω τα μάτια μου
και εσύ δεν μπόρεσες να υποτάξεις το στόμα σου.
Η καρδιά δεν έφτανε..
Εγώ κατάφερα να με τιθασεύσω
και εσύ κατάφερες να με εξαγριώσεις.
Ήταν πολύ εύκολο...
Έπαιξες με τις λέξεις που εγώ λάτρευα,
μόνο που εσύ τις μεταμόρφωσες σε κάτι άγριο.
Τα μάτια τώρα έκλεισαν,
τα αυτιά σφραγίστηκαν
και η καρδιά γονάτισε κάτω και ζήτησε να σταματήσει να νιώθει..
Με είχα γεννήσει ξανά
για να δω άλλη μια φορά τον θάνατό μου.
Πως να σεβαστείς αυτό που εσύ δεν είσαι ....
ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ