30 ΗΜΕΡΕΣ

 

Μέσα στο σπίτι κάνει κρύο. 

Μέσα στο σπίτι κατοικεί ο θάνατος.

Είμαι σίγουρη τώρα πια και κάθε φορά που ανοίγω το παράθυρο 

μπαίνει με λύσσα μέσα η ζωή και τους βλέπω να μαλώνουν!

Πέφτουν στο πάτωμα και προσπαθεί ο ένας να πνίξει τον άλλον 

και εγώ κάθομαι σε μια πολυθρόνα, 

ατάραχη σαν να βλέπω κάποια θεατρική παράσταση.

Tο θέατρο του παραλόγου, μέχρι που κουράζομαι, πάω στο κρεβάτι,
κλείνω τα μάτια μου και σε περιμένω.

Αυτοί συνεχίζουν σαν μαριονέτες να παλεύουν.
Ποιος τους δίνει όμως σημασία;

Άλλωστε το καλό και το κακό της ζωής μου, είμαι εγώ…

Και εσύ… Δεν ξέρω τι είσαι εσύ…
Δεν έχω καταφέρει να μάθω.

Νίκη Ταγκάλου