Φωτο : Νίκος Νικόπουλος
Μωρό
Παιδί
Κορίτσι
Έφηβη
Γυναίκα
Μάνα
Σε λίγο γιαγιά…
Ένας κύκλος και εγώ στη μέση προσπαθώ να ισορροπήσω.
Προσπαθώ να βρω ποιο νικά.
Ποιο είναι πρώτο και ποιο τελευταίο.
Ποιο θα με κρατήσει ζωντανή. Πολλοί οι ρόλοι και εγώ μονάχα μία.
Κι έμαθα πως οι ώρες είναι μικρές κυρίες που μετρούν τα λεπτά όπως τις βολεύει,
που ενίοτε φέρνουν δώρα αλλά και συμφορές.
Άλλοτε τις προσπερνώ κι άλλοτε τις κοιτώ κατάματα.
Άλλοτε χαμογελώ κι άλλοτε δακρύζω.
Ποτέ δεν επιστρέφουν και ποτέ δε χαρίζονται.
Σωπαίνουν μόνο.
Σωπαίνουν και περπατούν.
Ζωγραφίζουν το μέλλον και φυλάνε το παρελθόν.
Μέσα από τα μάτια μου σπάνε τα ρολόγια.
Μέσα από την ψυχή μου χάνεται ο χρόνος.
Λεπτοδείκτες ξυράφια.
Νίκη Ταγκάλου